Geschillen tussen aandeelhouders: voorkomen is beter dan genezen!
In een ‘klassieke’ 50-50-verhouding binnen een onderneming, waarbij de aandelen gelijkelijk zijn verdeeld over twee partijen en deze partijen allebei bestuurder zijn, bestaat het risico dat een impasse (ook wel ‘deadlock’ genoemd) ontstaat.
Van een deadlock is sprake, indien er een dusdanig verschil van inzicht is ontstaan waardoor zowel binnen de algemene vergadering als het bestuur geen (belangrijke) besluiten meer kunnen worden genomen. Dit kan leiden tot een langdurig en slepend geschil, met alle gevolgen van dien. Vaak zien beide partijen na enige tijd wel in dat één van hen de onderneming zal moeten verlaten. Dit resulteert meestal in een nieuw geschil met betrekking tot de vraag wie van partijen moet uittreden en tegen welke prijs.
Om te voorkomen dat de impasse alleen kan worden opgelost door middel van een langdurige en kostbare (gerechtelijke) procedure, is het aan te raden om vooraf afspraken te maken over hoe te handelen in deadlock-situaties. Dit betreffen regelingen die er in voorzien dat (en onder welke omstandigheden) één van beide aandeelhouders (contractueel) verplicht is om zijn aandelen aan de medeaandeelhouder aan te bieden en voor welke prijs. Er zijn diverse mogelijke (prijsbepalings)regelingen denkbaar. Met betrekking tot de prijsbepalingsregeling zijn er een aantal mogelijkheden denkbaar, waaronder:
- “Russian Roulette”: aandeelhouder A geeft aan tegen welke prijs hij zijn aandelen wil verkopen aan aandeelhouder B. B heeft de keus om de aandelen van A tegen de aanbiedingsprijs over te nemen. Doet B dit niet, dan moet B zijn aandelen voor de aanbiedingsprijs verkopen aan A.
- “Texas Shoot-Out”: aandeelhouder A doet een bod op de aandelen van aandeelhouder B. Nu kan B het bod van A aanvaarden of verwerpen. Verwerpt B het bod, dan moet hij een tegenbod op de aandelen van A doen voor een hogere prijs dan het door A gedane bod. Nu kan A het bod van B aanvaarden of verwerpen. Op deze wijze wordt over en weer geboden totdat één van de aandeelhouders het bod van de ander aanvaardt.
- “Mexican Shoot-Out”: beide aandeelhouders maken aan een onafhankelijke derde partij, bijvoorbeeld een notaris, bekend tegen welke prijs ieder van hen bereid is de aandelen van de andere aandeelhouder over te nemen. De aandeelhouder met het laagste bod is dan verplicht om zijn aandelen over te dragen aan de aandeelhouder met het hoogste bod, voor de prijs die deze laatste heeft geboden.
- “Fairest bid”: beide aandeelhouders doen gelijktijdig een gesloten bieding op elkaars aandelen. Een onafhankelijke deskundige stelt vooraf een redelijke prijs van de aandelen vast en de aandeelhouder die met zijn bieding het dichtst bij deze redelijke prijs zit, moet tegen het door hem genoemde bedrag de andere aandeelhouder uitkopen.
Het is verstandig om vooraf een goede geschillenregeling en duidelijke (exit)voorwaarden te creëren. Daarmee kan worden voorkomen dat een patstelling lang blijft bestaan en kunnen geschillen spoedig(er) tot een oplossing worden gebracht. Zoals in veel gevallen geldt daarom: voorkomen is beter dan genezen!
Voor juridisch advies over soortgelijke kwesties, kunt u altijd (vrijblijvend) contact opnemen met mij of een van onze andere specialisten!
Vincent Veldhuis
Advocaat
Altijd op de hoogte blijven? Volg ons op Linkedin!